Liliowce – byliny na lata
Liliowce (Hemerocallis) należą do najtrwalszych bylin rabatowych. Dzięki mięsistym, zgrubiałym korzeniom głęboko sięgającym w podłoże z łatwością mogą przetrwać okresy suszy, choć preferują stanowiska wilgotne, dobrze rosną nawet w pobliżu oczka wodnego. Nie są zbytnio wymagające w stosunku do gleby, choć oczywiście najlepiej rozwijają się na stanowiskach żyznych, o dużej zawartości próchnicy. Jak przystało na rośliny długowieczne, nie śpieszą się z rozkrzewianiem – optymalną wielkość i kępiasty wygląd osiągają zwykle po 3 – 4 latach.
Obecnie uprawiane liliowce ogrodowe to mieszańce gatunków dzikich rosnących w Europie i w Azji. Liliowce łatwo dają się krzyżować, dlatego ciągle pojawiają się nowe, coraz ciekawsze odmiany o pięknie wybarwionych kwiatach z bogato fryzowanymi płatkami. Nowości bywają drogie i nie zawsze sprawdzają się w uprawie w naszym klimacie. Jednak tych starszych, sprawdzonych odmian jest tak dużo, że z pewnością dobierzemy odpowiednie liliowce do każdej wymarzonej rabaty.
Liliowce kwitną we wszystkich kolorach tęczy – nie wyhodowano jedynie odmian czysto niebieskich. Kwiaty osiągają różną wielkość. Mniejsze mają średnicę około 5 cm, największe dorastają do 15 cm. Wyrastają na długich pędach – hodowcy starają się, aby były one na tyle mocne, aby utrzymać nawet najcięższe kwiaty. Na jednym pędzie może być nawet 20 – 30 kwiatów, które rozwijają się sukcesywnie, ale każdy kwitnie tylko jeden dzień. Jest to pewną wadą liliowców, której jak dotąd hodowcom nie udało się wyeliminować. Mimo wszystko okres kwitnienia liliowców nie jest wcale krótki, ponieważ kwiatów na pędzie jest naprawdę dużo. Liliowce w ogrodzie najpiękniej wyglądają w lipcu – wtedy zakwita większość uprawianych odmian. Rośliny, które nie kwitną zwracają uwagę bujnym, kępiastym ulistnieniem, które nawet bez kwiatów dobrze prezentuje się na rabacie.
Liliowce – stanowisko, sadzenie i pielęgnacja
Liliowce sadzimy na miejscach słonecznych lub lekko zacienionych, najlepiej dostatecznie żyznych i wilgotnych, ale wiele odmian dobrze radzi sobie także na bardziej suchych rabatach. Ogrodowe kępy możemy dzielić i przesadzać praktycznie przez cały sezon wegetacyjny (oprócz czasu kwitnienia), choć najlepszym terminem na rozmnażanie jest sierpień i wrzesień.
Sadzonki zakupione z gołym korzeniem wysadzamy od wczesnej wiosny (jak tylko ziemia rozmarznie) do jesieni. Ze względu na dużą docelową wielkość, między liliowcami powinniśmy zachować odstęp od 50 do 100 cm. Rośliny kwitnące warto co roku zasilać dawką kompostu lub przekompostowanego obornika, który rozkładamy wczesną wiosną i mieszamy widłami ogrodniczymi z glebą. Pozostałe zabiegi pielęgnacyjne to podlewanie w czasie suszy i ogławianie przekwitłych kwiatostanów, które powinniśmy wykonywać codziennie.
Większość liliowców nie wymaga zabezpieczania na zimę. Trochę uwagi należy poświęcić jednak liliowcom z zimozielonymi liśćmi, które są mniej tolerancyjne dla chłodów. Te odmiany warto przykryć warstwą suchych liści, słomy lub włókniny.
Więcej liliowców zobaczysz w naszej GALERII.