Projektantka ogrodów Agnieszka Hubeny-Żukowska przedstawia fascynującą postać angielskiej ogrodniczki, pisarki i projektantki Beth Chatto oraz historię jej pięknego ogrodu w hrabstwie Essex.
Podróżując po Wielkiej Brytanii miałam okazję zobaczyć wiele interesujących założeń ogrodowych zróżnicowanych zarówno ze względu na swój wiek jak i styl. Jednak również mikroklimat ma wpływa na wygląd ogrodów oraz dobór gatunkowy rośliny, które są w nich uprawiane. Na Półwyspie Kornwalijskim gdzie dzięki wpływom prądów morskich panuje łagodny klimat można oglądać dziesiątki a nawet setki ogrodów wypełnionych doskonale się tu czującą roślinnością Śródziemnomorską. W Górach Kambryjskich znajdujących się na terenie Walii podziwiać można niezwykłe, wiekowe już cisowe żywopłoty i niesamowite topiary dodające uroku ogrodom zamkowym. Również w centralnej Anglii panuje klimat, który sprzyja rozwojowi roślin i tym samym powstawaniu ogrodów. Jest jednak taka część Wielkiej Brytanii, nie tak daleko od Londynu gdzie niewielu śmiałków chciałoby zapuścić się ze swymi narzędziami ogrodniczymi. Wschodnia Anglia jest chyba najmniej przyjaznym dla roślin zakątkiem tej jakże zielonej wyspy. Stanowi ona w większości krainę nizinną o falistej powierzchni i ciągnie się aż do Morza Północnego. Występują tu przede wszystkim piaski, żwiry i gliny, panuje silne nasłonecznienie a ponadto wieją ciągłe wiatry. Krajobraz jest naprawdę dość nudny i monotonny. Staram się dość obszernie i obrazowo przedstawić panujący tu jakże nieprzyjazny dla ogrodnika klimat oraz warunki glebowe. Robię to by podkreślić poświęcenie, odwagę i upór jednej z najciekawszych postaci z grona angielskich projektantów ogrodów.
Beth Catto jest jedną z najbardziej popularnych i docenianych projektantów ogrodów w Wielkiej Brytanii. Aktualnie zajmuje się nie tylko projektowaniem, ma również własną szkółkę, w której produkowane i sprzedawane są najróżniejsze gatunki roślin. Jej firma zyskała taki rozgłos, że rozwinęła nawet sprzedaż wysyłkową nie tylko na tereny Wielkiej Brytanii, ale również na kraje Unii Europejskiej.
W 1960 roku na miejscu obecnej posiadłości Beth Chatto nie było właściwie nic. Teren ten stanowił część, należącej do męża projektantki, farmy owocowej. Cały obszar zajmował 30 akrów, z czego około 3-4 znajdowało się w całkowicie zarośniętym chaszczami, niewielkim zacienionym obniżeniu. Rosło tu także kilka dużych dębów i wierzb płaczących a w centrum płynął niewielki strumyczek. Resztę gruntu stanowiły piaski i żwir. Całość jednoznacznie stanowiła nieużytki. Obniżenie było podmokłe i zacienione pozostała część była zbyt odsłonięta a z powodu wiatrów, słońca i rodzaju gruntu panowała tu ciągła susza. Beth Chatto wszystkie te utrudnienia potraktowała jednak, jako wyzwanie i niezwłocznie przystąpiła wraz z mężem do pracy. Mieli już 17 lat praktyki w swoim poprzednim ogrodzie. Andrew Chatto przez całe życie interesował się naturalnymi wymaganiami siedliskowymi roślin, korzystając z wiedzy męża Beth mogła zająć się planowaniem i projektowaniem. W wyniku ich wspólnej pracy powstało kilka części ogrodu. Każda z nich została zaprojektowana tak, aby w jak największym stopniu wykorzystać panujące warunki siedliskowe z jednoczesnym zminimalizowaniem jakichkolwiek prac ogrodniczych.
Więcej zdjęć z ogrodu Beth Chatto w naszej GALERII
Zobacz część drugą artykułu o BETH CHATTO
Beth Chatto, jej ogród i filozofia – Cz. I
Prev 1 Of 3 Next
