Choć nie ma tak bogatej historii jak tulipany czy piwonie, które w ogrodach uprawiane są od setek lat, to jednak należy do popularnych i lubianych kwiatów ogrodowych. Jest rośliną prawie idealną, bo niezbyt kapryśną, a jednocześnie piękną i długowieczną.
Lilia królewska (Lilium regale) została odkryta w Chinach, w 1903 roku przez brytyjskiego botanika Ernesta Wilsona. Tego wytrawnego kolekcjonera roślin, który sprowadził z Azji do Europy około 2000 gatunków z miejsca urzekł nie tylko majestatyczny wygląd tej rośliny, ale także wspaniały, słodki i bardzo intensywny zapach jej kwiatów.
Lilia królewska osiąga zwykle około 120 cm wysokości, ale w dobrych warunkach dorasta nawet do 2 metrów. Dobrze zadomowione cebule mogą wykształcić nawet kilkanaście białych kwiatów, które rozwijają się na przełomie czerwca i lipca. Tę lilię można rozmnażać na kilka sposobów, bo z nasion, albo z cebul bocznych tworzących się przy cebuli matecznej, lub z cebul wyrastających na pędzie podziemnym.
Lilia królewska na rabacie z purpurową łobodą.
Lilia królewska dobrze aklimatyzuje się na każdej przeciętnej, przepuszczalnej glebie ogrodowej na stanowisku słonecznym lub półcienistym. Jest odporna na choroby wirusowe i przez wiele lat może pozostawać na tym samym miejscu. Choć bez uszczerbku znosi nasze zimy, jesienią warto przykryć rabatę z cebulami warstwą ściółki, aby opóźnić wiosenny wzrost roślin i ochronić młode pędy przez spóźnionymi przymrozkami.
Lilie królewskie posadzone pomiędzy ścianą domu a często uczęszczaną ścieżką.
Intensywny zapach lilii królewskiej najlepiej rozprzestrzenia się w ciepłe, letnie wieczory – dlatego warto posadzić ją blisko tarasów lub innych ogrodowych miejsc, gdzie odpoczywamy po pracowitym dniu.
Lilia królewska – pachnąca, piękna i niezawodna
Prev 1 Of 4 Next
