Pobieramy sadzonki zdrewniałe

Szkółki roślin ozdobnych i użytkowych mają obecnie bardzo szeroką gamę produktów i kuszą wieloma pięknymi odmianami. Ale zakup to zawsze wydatek, którego czasami można uniknąć rozmnażając rośliny samodzielnie. Dotyczy to nie tylko roślin wysiewanych z nasion, ale również krzewów i drzew, które łatwo rozmnożymy za pomocą sadzonek zdrewniałych. Do tej grupy zaliczają się popularne krzewy ozdobne, takie jak forsycja, jaśminowiec, tawuły, irgi, kalina, ligustr, hortensja bukietowa, dereń, a także drzewa, np. wierzba i topola. Sadzonki zdrewniałe pobieramy również z drzew owocowych, najczęściej jabłoni, grusz i śliw. Nie sadzimy ich jednak wprost do gruntu, a wykorzystujemy do szczepienia na odpowiednich podkładkach (młodych roślinach z tego samego gatunku) lub na gałęziach większych, nawet owocujących drzew.

Co to są sadzonki zdrewniałe?

Sadzonki zdrewniałe to fragmenty młodych, jednorocznych pędów krzewu lub drzewa, zdrowe i dorodne, z ładnie wykształconymi pąkami. Powinny być dość grube, najlepiej o średnicy około 10 mm, ale nie mniej niż 5 mm. Długość pobieranych sadzonek wynosi od 10 do 30 cm. Nie powinny one jednak obejmować najcieńszego, wierzchołkowego fragmentu pędu. W przypadku drzew na sadzonki zdrewniałe wybieramy pędy z bocznej korony drzewa, unikając pędów wyrastających wprost z pnia.

Kiedy pobieramy sadzonki zdrewniałe?

Sadzonki zdrewniałe pobieramy najczęściej późna jesienią i na początku zimy, kiedy pędy są już „dojrzałe”, czyli dobrze zdrewniałe. Ważne, aby pędy zostały wycięte przed sezonem zimowym, przed nastaniem długookresowych mrozów, które mogą przemrozić pędy i osłabić ich siły witalne.

Długość pobieranych sadzonek zdrewniałych wynosi od 10 do 30cm.

Jak pobieramy sadzonki zdrewniałe?

Pędy wycinamy w pogodny dzień za pomocą zdezynfekowanego sekatora, układamy w pęczki (wycinamy więcej pędów, niż potrzebujemy roślin), związujemy i opisujemy na wodoodpornych etykietach.

Jak przechowujemy sadzonki zdrewniałe?

Przechowywane pędy powinny mieć zapewnioną odpowiednią temperaturę i wilgotność, aby nie przemarzły, ani nie rozpoczęły wegetacji oraz nie wyschły i nie zgniły. Optymalna temperatura przechowywania wynosi 0-2 stopnie Celsjusza. W praktyce można pędy zadołować w piasku w ogrodzie w miejscu nienasłonecznionym albo w pojemniku w bardzo zimnej piwnicy. Jeśli rośliny przechowujemy na zewnątrz, chronimy je przed mrozem za pomocą grubej warstwy ściółki. W piwnicy dbamy, aby piasek zachował lekką wilgotność. Niewielką ilość pędów można również przechować w lodówce. Należy zawinąć je w wilgotną szmatkę i zapewnić niską temperaturę w lodówce przez cały okres przechowywania. Jednak ten sposób często kończy się niepowodzeniem – mimo starań pędy zasychają.

Sadzonki zdrewniałe można zadołować w piasku w ogrodzie w miejscu nienasłonecznionym albo w pojemniku w bardzo zimnej piwnicy.

Kiedy sadzimy sadzonki zdrewniałe?

Przechowane pędy wysadzamy wczesną wiosną (w marcu) na starannie uprawionej glebie. Pod ziemią powinno znaleźć się przynajmniej ¾ pędu. W sezonie dbamy o właściwą wilgotność podłoża. W efekcie do jesieni powinniśmy uzyskać dobrze ukorzenione sadzonki.