Wiosenne sadzenie – mieczyki

Organem spichrzowym mieczyka jest bulwa, która pozwala roślinie na szybki wzrost i kwitnienie. Jest jednoroczna, zanika w trakcie wegetacji. Na jej miejsce roślina wytwarza nową bulwę, w której przez okres wzrostu gromadzi substancje zapasowe na następny sezon.

Mieczyki wykształcają dorodne bulwy, największe egzemplarze czasem trudno jest schować w dłoni. Jeśli przez zimę przechowywane były w dobrych warunkach, to wiosną są twarde, okryte suchą tuniką z zaschniętych zeszłorocznych liści. Gdy odchylimy tę warstwę, zobaczymy jędrną, błyszczącą skórkę bulwy. Jeśli wiosną przeniesiemy bulwy do nieco cieplejszego i bardziej wilgotnego pomieszczenia, mieczyki w krótkim czasie zaczną wypuszczać korzenie i wykształcać pąk wierzchołkowy. Jest to sygnał do szybkiego posadzenia roślin.

Podstawowe zasady sadzenia i pielęgnacji mieczyków :

1. Dla obfitego kwitnienia mieczyki potrzebują gleby dobrze uprawionej, przepuszczalnej, bogatej w składniki odżywce.
2. Mieczyki nie są mrozoodporne, ale w porównaniu do dalii czy begonii wykazują sporą tolerancję dla chłodu. Dlatego do gruntu można je już sadzić w drugiej połowie kwietnia.
3. Okres kwitnienia mieczyków można przedłużyć poprzez wysadzanie kolejnych bulw w odstępach dwutygodniowych, aż do połowy czerwca.
4. Bulwy mieczyków sadzimy na głębokość około 10 cm –zbyt płytkie sadzenie sprawia, że rośliny trwale pochylają się w czasie wiatrów lub nawet wywracają. Odstępy między roślinami powinny wynosić przynajmniej 15 cm.
5. W okresach suszy mieczyki wymagają podlewania.
6. Mieczyki doskonale nadają się na kwiaty cięte. Do wazonu możemy je przenieść, jak tylko zaczną się rozwijać dwa, trzy najniższe pąki.
7. Mieczykom pozostawionym w ogrodzie po kwitnieniu należy obciąć zasychający kwiatostan z torebkami nasiennymi, aby roślina mogła skoncentrować się na budowie nowej bulwy.
8. Bulwy mieczyków wykopujemy jesienią, przesuszamy i oczyszczamy. Na zimę chronimy w chłodnym i suchym pomieszczeniu.
9. Mieczyki rozmnażamy wysadzając wiosną bulwy przybyszowe, które utworzyły się w poprzednim roku przy bulwie macierzystej. Kwitnące rośliny z małych bulwek uzyskujemy po upływie 2 – 3 lat, pod warunkiem dobrego odżywienia rośliny w czasie wegetacji.