Ewa z PSZCZELARNI obserwując pszczoły latające „z kwiatka na kwiatek” zawsze zastanawia się nad tym, jak one postrzegają świat zewnętrzny i skąd wiedzą, gdzie powinny przysiąść. Czy pszczoły postrzegają kwiaty tak jak my ludzie przez barwy i zapach?
Oczy pszczoły miodnej to para dużych oczu złożona z tysięcy fasetek oraz troje oczu mniejszych tzw. przyoczek (trutnie mają większe oczy niż matka i robotnice). Obraz pszczelego świata powstaje z połączenia pojedynczych punktów, jest taką siatką utworzoną z punkcików. Dlatego szczegóły danego kwiatu pszczoła rozpoznaje dopiero z odległości 5 cm. A przecież w locie osiąga ona prędkość 30 km/godz.! Dopiero więc zawiśnięcie (kołowanie) pszczoły – zbieraczki nad kwiatem pozwala jej rozróżnić kwiaty, ocenić ich stan (czy mają jeszcze nektar czy już nie) i zorientować się jak najlepiej się do niego dostać.
Jak pszczoły widzą barwy.
Kwiaty dzięki barwie wyróżniają się na tle dominującej w przyrodzie zieleni – pszczoły w pierwszej kolejności kierują się ku niebieskiej i żółtej. Pole kwitnących na czerwono maków to dla nich tylko powierzchnia z czarnymi plamami!
Owady te znakomicie widzą fale świetlne o krótkim zakresie (człowiek tylko przez specjalistyczny sprzęt), widzą więc promienie ultrafioletowe, a ponieważ kwiaty dobrze odbijają te promienie, na ich powierzchni tworzą się wzory niewidzialne dla człowieka ale czytelne dla pszczół.
Trudno nam sobie wyobrazić, że dla pszczół wracających do ula z pełnymi wolami, barwy nie mają już znaczenia (tak jak nie mają znaczenia podczas szybkiego poruszania się do celu), więc oznaczanie uli w postaci barwnych geometrycznych wzorów jest jak najbardziej wskazane i od wielu lat tak właśnie robili i nadal robią pszczelarze, malując różne ornamenty na ulach.
Jak pszczoły widzą ruch.
Także małe, niewyróżniające się wielkością i kolorem kwiaty są zapylane/oblatywane przez pszczoły (np. kwiat gryki, kwiaty łąkowe) – ponieważ osadzone na cienkich łodyżkach, wprawione w ruch podmuchem wiatru, skutecznie zwracają na siebie uwagę pszczelich robotnic. Pszczoły obrazy w ruchu widzą ostro, stąd bez trudu potrafią użądlić spanikowaną osobę wymachującą rękami a celem ataku pozostają poruszające się dłonie (nie wolno machać rękoma, odganiając się od pszczół, należy po prostu spokojnie odejść bez gwałtownych ruchów) i wzburzone ramiona, wykrzykujące usta, mrugające powieki.
Pszczoła wybierając dany kwiat jest prawdopodobnie wyspecjalizowana i wprawiona w pobieraniu nektaru z danego typu kwiatów (nie jest to proste, czasami trzeba wiedzieć, jak się za dany kwiatek zabrać), wie, kiedy on nektaruje, wie, jaki będzie miała uzysk, zna najkrótszą drogę do niego i UMIE TĘ WIEDZĘ PRZEKAZAĆ współtowarzyszkom w ulu (tzw. taniec pszczeli).
A zapachy?
Te wabią pszczoły już ze znacznych odległości. Pszczoły to najlepsze nosy perfumiarskie świata. Nie niszczmy ich więc stosowaniem środków toksycznych i drażniących.
Okiem pszczoły
Prev 1 Of 4 Next
