Rabarbar (Rheum) to jedna z bardziej spektakularnych wiosennych roślin. Z każdym cieplejszym wiosennym dniem rośnie w oczach, rozwijając dorodne liście, a następnie okazałe pędy kwiatowe. Tę piękną i przydatną w kuchni roślinę warto posadzić w każdym warzywniku, o ile oczywiście znajdziemy dla niej dość miejsca.
Uprawiane obecnie ogrodowe odmiany rabarbaru wywodzą się z Azji. Dzikich przodków tej ciekawej rośliny znajdujemy na terenie Syberii i Mongolii, a także w Azji Mniejszej. Początkowo uprawiany jako roślina lecznicza (jako surowiec służyły korzenie) , na kuchenne stoły rabarbar trafił dopiero w XVIII w. Dziś mięsiste łodygi liści rabarbaru służą jako ciekawy dodatek do ciast, kompotów i dżemów. Ze względu na kwaśny smak zazwyczaj występują w smakowitym duecie z cukrem lub miodem.
Rabarbar w ogrodzie
Do uprawy rabarbaru wybieramy ciepłe, słoneczne miejsce na glebie przepuszczalnej, z dużą zawartością składników odżywczych. Rabarbar jest żarłoczny, a na dodatek na tym samym stanowisku może pozostać przez lata, dlatego przed posadzeniem warto zadbać o dobre przygotowanie grządki. Nie żałujmy zatem przekompostowanego obornika i kompostu, a na słabszych glebach dosypmy dobrej ziemi ogrodowej – w kolejnych sezonach rabarbar z pewnością doceni nasze wysiłki. Młode rośliny najlepiej sadzić wiosną lub późną jesienią, w odległości około jednego metra i niezbyt głęboko. Miejsce wyrastania pędów z bryły korzeniowej powinno znajdować się tuż pod powierzchnią ziemi.
W pierwszym roku po posadzeniu nie zbieramy plonów, za to obficie podlewamy roślinę, która potrzebuje tego czasu na wzmocnienie systemu korzeniowego i zadomowienie się na nowym stanowisku. Liście warto przyciąć dopiero przed sezonem zimowym. Rabarbar jest w pełni odporny na nasze warunki atmosferyczne, zatem nie grozi mu przemarznięcie zimą.
Jak zbierać rabarbar
Pierwsze zbiory przeprowadzamy w drugim roku po posadzeniu, ale tylko raz w sezonie. Wyrośnięte liście najlepiej wykręcać ręką u nasady. Wycinanie nożem nie jest polecane, ponieważ prowadzi do powstawania otwartych ran, przez które wnikają do rośliny patogeny. W kolejnych latach możemy przeprowadzać zbiory dwukrotnie w odstępie kilku tygodni – nie osłabi to dojrzałej rośliny. Uprawiając rabarbar w celach użytkowych pamiętajmy o systematycznym przycinaniu pędów kwiatowych, niezwłocznie po tym, jak się pojawią. Zapobiegniemy wtedy „marnowaniu” energii rośliny na wytwarzanie kwiatów i nasion.
Bielenie rabarbaru
Ciekawym sposobem pielęgnacji rabarbaru, nie stosowanym w Polsce, ale dobrze znanym w Anglii, jest bielenie/pędzenie liści tej rośliny. Dzięki temu można uzyskać delikatniejsze i mniej kwaśne ogonki liściowe, a na dodatek na grządce pojawi się dekoracyjny ceramiczny dzwon. Dzwonem należy przykryć na wiosnę młode pędy rośliny, które rosnąc z ograniczonym dostępem do światła uzyskają dobre walory smakowe. Ceramiczne dzwony w angielskich ogrodach pozostają na rabatach nawet przez cały rok, i tak naprawdę, nie wiadomo, czy stosowane są bardziej w celu użytkowym, czy dekoracyjnym. Bielony rabarbar, po zbiorach należy odkryć i pozwolić roślinie na zregenerowanie sił i odbudowanie korony liściowej.
Uprawiamy rabarbar w ogrodzie
Prev 1 Of 3 Next
