Ile pracy kosztuje utrzymanie rabat kwiatowych i grządek warzywnych bez chwastów, o tym wie każdy ogrodnik. Przypatrzmy się tym intruzom, których najtrudniej pozbyć się z ogrodu.
Skrzyp polny (Equisetum arvense) – oryginalna bylina z wąskimi, igiełkowymi liśćmi, ułożonymi wokół pędu dorastającego do 30 – 40 cm wysokości. Wiosną, korzystając z substancji zapasowych zgromadzonych w podziemnych pędach wykształca kłos zarodnionośny, później pojawiają się pędy płonne z liśćmi. Na zajętym przez siebie terenie rozprzestrzenia się za pomocą twardych, długich kłączy. Kłącza trudno usunąć, a pozostawienie nawet drobnego fragmentu powoduje, że roślina zaczyna się znowu rozrastać. Korzenie skrzypu polnego sięgają bardzo głęboko, dzięki czemu roślina świetnie radzi sobie w okresach suszy. Skrzyp polny wykazuje również dużą odporność na herbicydy, dlatego w uprawach polowych jest zaliczany do chwastów uciążliwych. Występuje na terenie całego kraju. Przy spożyciu większej ilości jest rośliną trujacą dla zwierząt.
Żółtlica drobnokwiatowa (Galinsoga parviflora) jest rośliną jednoroczną, która najlepiej rośnie na glebach żyznych i wilgotnych, dobrze uprawionych i dlatego świetnie czuje się na ogrodowych grządkach. W najlepszych warunkach dorasta nawet do 40 cm wysokości, tworząc ładnie zagęszczony, bujny krzaczek. Wykształca jasnozielone liście i biało-żołte delikatne kwiaty. Jest mistrzem w szybkości wzrostu – od wiosny do jesieni może przejść dwa, a nawet trzy cykle wegetacyjne – od nasiona do owocowania. Żółtlica wydaje bardzo liczne nasiona, które zdolność do kiełkowania zachowują przez kilka lat. Zatem, jeśli już zawita do ogrodu, to pewnie w nim pozostanie. Żółtlica ma dość kruche pędy, dlatego trudno wyrwać całą roślinę razem z korzeniami. Jednak jeśli usuniemy tylko część nadziemną, to chwast dość szybko wypuści nowe pędy. Żółtlica jesienią ginie wraz z pierwszym przymrozkiem, ponieważ jest bardzo wrażliwa na ujemne temperatury.
Komosa biała (Chenopodium album) – powszechnie występuje w uprawach polowych i w ogrodach. W zależności od warunków glebowych osiąga od kilkunastu centymetrów nawet do dwóch metrów. Jest rośliną jednoroczną, która uporczywie kiełkuje przez cały sezon. Rośnie silnie, z łatwością konkurując z większością roślin uprawnych. Młode pędy komosy są atrakcyjne dla mszyc, które chętnie na nich żerują. Chociażby z tego powodu warto nie dopuszczać do rozprzestrzenienia się tego chwastu w ogrodzie. Młode liście komosy użytkowane bywają w ten sam sposób jak szpinak, jednak do spożycia nie nadają się liście z roślin nawożonych azotem – komosa gromadzi azotany.
Więcej o chwastach przeczytasz tu.
Chwasty natrętne cz. II
Prev 1 Of 3 Next
