Łąka kwietna dekoracyjna latem
Zanim powstały piękne ogrody stworzone ręką ogrodnika, komponowaniem roślin z dużą wprawą zajmowała się sama natura. Choć czasami na takie naturalne kompozycje patrzymy z pobłażaniem lub niechęcią jeśli jest to np. zaniedbany i zarośnięty nieużytek, to z pewnością nie raz urzekła nas swoim urokiem pięknie obsadzona dzikimi roślinami leśna polana albo naturalne oczko wodne. Z coraz większym zainteresowaniem odnosimy się również do delikatnych roślin łąkowych, które potrafią przez lata rozrastać się i kwitnąć bez nadmiernej ingerencji człowieka.
Naturalną łąkę kwietną chętnie przenosimy również do ogrodów. Najczęściej do tych większych, gdzie można wygospodarować sporo przestrzeni. O jej zakładaniu pisaliśmy już w artykule o wiosennych łąkach kwietnych, na których oprócz typowych dzikich bylin sadzimy również gatunki cebulowe.
Łąka kwitnąca późną wiosną i latem to prawdziwa oaza dla pszczół i innych owadów żywiących się nektarem. Najpiękniej wygląda po dwóch – trzech latach od założenia, kiedy rośliny bylinowe są już rozrośnięte, a cały ekosystem osiąga równowagę. Nasza ingerencja w ten naturalny wzrost powinna ograniczyć się jedynie do sporadycznego koszenia – zwykle raz lub dwa razy w roku, albo nawet raz na dwa lata. Zabieg wykonujemy nie wcześniej niż w połowie lipca, aby zdążyły dojrzeć nasiona roślin łąkowych. Trawę pozostawiamy po skoszeniu do wyschnięcia, dzięki czemu nasiona zdążą rozsiać się samoistnie.
Oprócz koszenia czasami konieczne bywa również usunięcie ekspansywnych chwastów, które zdobywają przewagę nad zasianymi kwiatami łąkowymi.
Łąki kwietnej nie nawozimy i nie podlewamy (ewentualnie bezpośrednio po zasianiu). O jej wyglądzie w największym stopniu decyduje nie pielęgnacja, a właściwy dobór roślin do warunków wodno-glebowych. Choć wiele kwiatów łąkowych to rośliny tolerancyjne i sprawdzą się na różnych stanowiskach, to są również gatunki bardziej kapryśne i wymagające. Poniżej przedstawiamy kilka propozycji, jak obsiać (obsadzić) różne typy gleb. Dobierając gatunki należy jednak pamiętać, że i tak ostatecznej weryfikacji dokona sama natura, ponieważ na łące kwietnej przetrwają te rośliny, dla których środowisko będzie najbardziej sprzyjające.
Stanowisko umiarkowanie żyzne i średnio wilgotne
Chaber łąkowy Centaurea jacea
Dziurawiec zwyczajny Hypericum perforatum
Firletka poszarpana Lychnis flos-cuculi
Jaskier ostry Ranunculus acris
Krwawnik pospolity Achillea millefolium
Powój polny Convolvulus arvensis
Rogownica pospolita Cerastium holosteoides
Rumian polny Anthemis arvensis
Wyka ptasia Vicia cracca
Stanowisko bardzo wilgotne, nawet podmokłe
Krwawnica pospolita Lythrum salicaria
Rdest ziemnowodny Polygonum amphibium
Stanowisko jałowe i suche
Jasieniec piaskowy Jasione montana
Kocanka piaskowa Helichrysum arenarium
Macierzanka piaskowa Thymus serphyllum
Rozchodnik ostry Sedum acre
Stanowisko żyzne i dość wilgotne
Żywokost lekarski Symphytum officinale
Koniczyna łąkowa Trifolium pratense
Groszek bulwiasty Lathyrus tuberosus