Angielski ogród zatopiony w naturze

Harlow Carr („carr” w staronordyckim oznacza bagno) rozpościera się w dolinie pełnej zielonych wzgórz, lasów oraz źródeł wodnych. Miejsce to niegdyś porastał las Knaresborough, należący do królewskich terenów łowieckich. Na początku XVIII wieku odkryto tu złoża siarki i planowano założyć „centrum odnowy biologicznej”, udało się to jednak osiągnąć dopiero po ponad stu latach, kiedy to właściciel posiadłości Henry Wright postawił hotel z łaźniami.

O narodzinach ogrodu możemy mówić dopiero pod koniec lat czterdziestych i początku pięćdziesiątych ubiegłego stulecia, kiedy to Harlow Carr służyło jako miejsce badawcze, w którym eksperymentowano z roślinami pod względem ich przydatności do upraw na terenach północnych. W 2001 roku posiadłość Harlow Carr została przyłączona do Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego (RHS).

Obecnie spa już nie istnieje (choć zapach siarki wciąż jest tu wyczuwalny), natomiast ogród rozkwita. Posadzono tu klomby róż i stworzono polanę rododendronów. W północno-zachodniej części ogrodu rosną klony, buki i sosny. Sam ogród wykracza poza standardowy projekt architekta krajobrazu, tu pierwsze skrzypce gra natura i jej swoboda. Z koszeniem łąk czeka się do późnej jesieni, aby zwiedzający mogli cieszyć się polnymi kwiatami kwitnącymi latem.

Harlow Carr jest miejscem, gdzie spotykają się miłośnicy przyrody. Zebrania kółek bonsaistów, amatorów storczyków, fanów paproci lub roślin wrzosowatych, są bardzo popularne. Nie można zapomnieć o tutejszej kolekcji rabarbarów, składającej się aż z trzydziestu gatunków. W XIX wieku hrabstwo West Riding of Yorkshire było cenionym ośrodkiem uprawy tejże rośliny.

Ogród ma także własną bibliotekę, w której znajdują się książki i czasopisma tematyczne. Bibliotekę, jak i ogród, możemy odwiedzać przez cały rok.