Olśniewające magnolie

Kwitnące magnolie zawsze wzbudzają zachwyt. I w zasadzie nie ma w tym nic dziwnego. Duże, wyraziste kwiaty na krzewie, a tym bardziej na rozłożystym, bezlistnym drzewie zainteresują nie tylko ogrodnika. Podobają się wszystkim, i dlatego wielu właścicieli ogrodów właśnie na początku maja, gdy magnolie są w pełnym rozkwicie, podejmuje stanowczą decyzję: magnolia musi rosnąć także w moim ogrodzie.

Magnolie na stanowiskach naturalnych występują na terenie Azji (głównie Japonia, Chiny i Korea) i Ameryki Północnej. Obecne dzikie siedliska to pozostałości ogromnych lasów magnoliowych istniejących na Ziemi przed wieloma milionami lat. Pod względem budowy kwiatów magnolie to żywe skamieniałości. Nie posiadają typowego dla dzisiejszych roślin podziału kwiatu na płatki korony i działki kielicha. Wykształcają duże, mięsiste, ułożone w okółki tzw. tepale. Kwiaty zamiast nektaru wytwarzają wydzielinę atrakcyjną jedynie dla chrząszczy, które zapylają magnolie.

Do Europy magnolie zawitały dopiero w XVIII w i zdobyły sławę dzięki swoim spektakularnym kwiatom barwy białej lub w odcieniach różu. Dzięki ambitnym hodowcom do palety barw magnoliowych kwiatów dołączył ostatnio także kolor żółty.

Popularne gatunki i odmiany magnolii.
Magnolia gwiaździsta – Magnolia stellata – najmniejsza i najwcześniej kwitnąca. Wykształca białe lub różowe duże kwiaty o licznych, wąskich tepalach. Od początku kwietnia obficie zakwitają nawet małe, jednometrowe krzewy. Starsze rośliny są dość odporne na mróz, jednak pąki kwiatowe mogą przemarznąć w srogą zimę niezależnie od wieku krzewu, co dotyczy także innych odmian magnolii uprawianych w Polsce. Magnolia gwiaździsta może być sadzona nawet w małych ogrodach, ponieważ jest to krzew dorastający do 2 – 3 metrów wysokości.

Magnolia pośrednia lub Soulange’a (Magnolia ×soulangeana) to najczęściej sadzony mieszaniec, który wykazuje zadowalającą w naszych warunkach klimatycznych odporność na mrozy. W pokroju rozłożysty krzew lub niewielkie drzewo wysokości od 5 do 10 m. Zakwita przed rozwojem liści, na przełomie kwietnia i maja wykształcając bardzo duże tulipanowe kwiaty. Najpopularniejsze odmiany to Alexandrina (kwiaty różowo –białe), Lennei (kwiaty różowo-bordowe), Rustica Rubra (kwiaty ciemnobordowe), Speciosa (kwiaty biało-różowe).

Magnolia purpurowa Nigra (Magnolia liliiflora) to wolno rosnący krzew osiągający maksymalnie 3-4 m wysokości. Jej kwiaty przypominają kształtem kwiaty magnolii pośredniej. Odmianę wyróżnia wyjątkowy, ciemnobordowy kolor kwiatów. Zakwita na początku maja, jest umiarkowanie odporna na przemrożenie. Polecana do małych ogrodów.

Magnolia Loebnera Leonard Messel (Magnolia loebneri) to rozłożysty krzew dorastający do 4 m wysokości. Kwiaty różowo-białe o długich, wąskich płatkach. Kwitnie bardzo obficie w kwietniu przed rozwojem liści. Dość wrażliwa na przymrozki (do sadzenia w zachodniej części kraju).

Miejsce dla magnolii
Mroźne zimy naszego klimatu czasami są zbyt ostre dla delikatnych magnolii, dlatego stanowisko dla tych pięknych roślin powinno być zaciszne, osłonięte od wiatru ścianą domu lub zwartym szpalerem drzew lub krzewów. Magnolie najlepiej rosną na glebach lekko kwaśnych, żyznych i stale wilgotnych.

Pielęgnacja
Magnolie posiadają płytki i delikatny system korzeniowy, dlatego należy je ostrożnie sadzić i przesadzać. Corocznie wymagają zasilania obornikiem lub kompostem dla zapewnienia obfitego kwitnienia. Latem należy zadbać o właściwą wilgotność podłoża, aby roślina zawiązała pąki kwiatowe. Na zimę, szczególnie młode rośliny okrywamy włókniną – bo szczególnie przez pierwsze lata po posadzeniu roślina jest wrażliwa na duże mrozy.