Płomyki wiechowate, zwane często od łacińskiej nazwy Phlox paniculata, floksami, to obok piwonii, dalii czy malw, podstawowe rośliny występujące w wielu wiejskich ogródkach. O ich popularności decyduje z pewnością łatwość uprawy i rozmnażania, ale także bogata kolorystyka i imponujące kwiatostany. Na żyznej glebie floksy szybko rozrastają się w duże kępy, tworząc intensywne plamy kolorystyczne. Kwitną zwykle w lipcu i sierpniu, ale możemy przedłużyć okres kwitnienia. Jeśli zetniemy pod koniec czerwca wierzchołki części roślin, to wytworzą one nowe pąki, które rozwiną się jesienią.
Floksy dobrze komponują się na rabatach naturalistycznych, gdzie mogą się swobodnie rozrastać. Pośród obecnie dostępnych odmian znajdziemy rośliny niskie, niespełna 40-centymetrowe miniaturki, jak i dorastające do 120 cm dorodne okazy. Pod względem koloru możemy wybierać od czerwieni poprzez odcienie różu i fioletu aż po czystą biel. Wyhodowano nawet odmiany dwukolorowe. Najciekawsze posiadają kontrastową plamkę w centralnej części kwiatu (tzw. płomyki z oczkiem) lub wykształcają kwiaty o dwukolorowych, równo podzielonych barwą płatkach (np. ‘Peppermint Twist’).
Płomyki wiechowate sadzimy na stanowiskach słonecznych, ewentualnie lekko ocienionych. Najlepiej rosną na glebie żyznej, przewiewnej i głęboko uprawionej – wtedy najszybciej się rozrastają i wykazują największą odporność na choroby i niskie temperatury. W warunkach ogrodowych rozmnażamy je przez podział rozrośniętych roślin, zarówno wiosną, jak i jesienią.
Floksy – magia mocnego koloru
Prev 1 Of 4 Next
