Na stanowiskach naturalnych lilie występują jedynie na półkuli północnej – głównie w strefie klimatu umiarkowanego. Warunkiem ich kwitnienia jest okresowe przechłodzenie cebul, dlatego w cieplejszym klimacie rosną jedynie wysoko w górach. Gatunki botaniczne, których odkryto około 120, z reguły posiadają dość wysokie wymagania uprawowe, związane ze specyfiką naturalnego siedliska. Tylko niektóre z nich z powodzeniem udają się w zwykłych warunkach ogrodowych. I od tych lilii najlepiej rozpocząć kolekcję – aby uniknąć niepotrzebnych frustracji.
Ciekawym wyglądem i dużą witalnością cechuje się m.in. lilia tygrysia (Lilium tigrinum czyli popularne „smolinosy”). Jeśli posadzimy kilka cebul, a przynajmniej pięć, uzyskamy przyciągającą uwagę, dorodną grupę roślin. Lilia tygrysia zakwita późno, bo dopiero w drugiej połowie lata. Wykształca turbanowe kwiaty w pomarańczowym kolorze z charakterystycznymi, czarnymi kropkami.
Lilia biała (Lilium candidum), zwana także Lilią Św. Józefa lub Św. Antoniego, a w języku angielskim Madonna lily, to prawdopodobnie jedna z najstarszych lilii uprawianych w ogrodach. Jej śnieżnobiały kolor sprawił, że od lat jest symbolem niepokalanej czystości i dlatego widzimy ją na wielu obrazach przedstawiających świętych i błogosławionych. A w ogrodzie oprócz wyrazistych kwiatów doceńmy także jej słodką woń i długowieczność, o ile uda nam się skutecznie zaspokoić jej potrzeby siedliskowe.
Lilia Henry’ego (Lilium henryi), to okazała roślina wyrastająca nawet do 2,5 m, tworząca średniej wielkości turbanowe, pomarańczowe kwiaty. Uroku i oryginalności dodają jej charakterystyczne wypustki i zgrubienia pojawiające się na płatkach. Jest całkowicie zimotrwała i odporna na choroby.
Lilia złotogłów (Lilium martagon) to gatunek o szerokim zasięgu terytorialnym i dużej zmienności (typowe kwiaty mogą być różowofioletowe, ale także brunatnożółte), dziko występuje także w naszym kraju. Wykształca dość drobne, ale pełne uroku turbanowe kwiaty, pojawiające się w dużej obfitości na wyniosłym pędzie. Kwitnie wcześnie, na przełomie czerwca i lipca. Świetnie znosi zimy, ale dobrze prezentuje się dopiero w drugim roku po posadzeniu.
Lilie botaniczne – rady dla początkującego kolekcjonera
Prev 1 Of 3 Next
