Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) zakwita w środku lata i pozostaje dekoracyjna nawet do początków jesieni. Jej delikatne kwiaty przepięknie wyglądają w dużej grupie, dlatego najlepiej umieścić ją na rozległej rabacie. Ta odporna i żywotna bylina najlepiej pasuje do ogrodów nieformalnych, rozległych, gdzie wydaje się, że rośliny rozrastają się swobodnie, bez ingerencji ogrodnika. Jednak wbrew pozorom stworzenie wrażenia harmonijnej naturalności wymaga starannego planowania nasadzeń i umiejętnych zabiegów pielęgnacyjnych. Jak stworzyć czarującą rabatę z jeżówką w roli głównej? Poznajmy kilka sekretów ogrodnika doskonałego.
Przede wszystkim wybierzmy najlepsze rośliny towarzyszące, które nie zdominują delikatnej urody jeżówki. Szukajmy wśród odmian o niezbyt dużych kwiatach, kochających słońce i rozrastających się jak dzikie rośliny. Dodatkowo ich termin kwitnienia powinien przypadań na drugą połowę lata. Do tego opisu znakomicie pasuje rudbekia błyskotliwa (Rudbeckia fulgida), która kształtem kwiatów przypomina jeżówkę, ale zakwita w mocnym żółtym kolorze. W prawie każdych warunkach rozrasta się bujnie i kwitnie obficie tworząc intensywną plamę kolorystyczną.
Równie ciekawą, „słoneczną” rośliną jest dzielżan (Helenium autumnale), dla którego typową barwą jest żółty i pomarańczowy, ale dostępne są także odmiany w różnych odcieniach jaskrawej czerwieni. Jeśli nasza rabata ma być kolorystycznie zgodna z barwą jeżówki, i raczej pastelowa niż ognista to na tło wybierzmy sadziec plamisty (Eupatorium maculatum 'Atropurpureum’), który jest okazałą byliną, dorastającą do 2 m wysokości. Jego delikatne, różowe kwiaty dobrze współgrają z purpurą jeżówki. W odcieniach różu zakwitają również floksy (Phlox paniculata), a także niektóre odmiany krwawników (Achillea), które kojarzą się z radosną, beztroską łąką. Późnym latem kwitnie także odporny i niezawodny Zawilec omszony (Anemone tomentosa). Do rabaty pasuje również neutralna biel odętki wirginijskiej (Physostegia virginiana Alba), białych floksów oraz białej liatry (Liatris spicata Alba). Bardzo dobrym uzupełnieniem dla jeżówki w naturalistycznym ogrodzie są wszelkiego rodzaju trawy ozdobne, które nadają rabacie lekkości i zwiewności przy najlżejszym podmuchu wiatru.
Projektując rabatę przeznaczmy sporo miejsca dla każdej sadzonej odmiany. Jeśli przestrzeni nie mamy zbyt dużo, lepiej posadzić mniej różnorodnych odmian, za to każda niech rośnie na większej powierzchni. W efekcie rośliny utworzą efektowne plamy kolorystyczne, które bardziej przyciągają uwagę, niż punktowe, skromne nasadzenia.
I wreszcie, jeśli jest taka możliwość, lepiej umieśćmy jeżówkową rabatę przy niezbyt wyrafinowanej ścieżce. Swobodnie rosnące rośliny dobrze komponują się ze ścieżkami kamiennymi lub piaszczystymi, wysypanymi żwirem i drobnymi kamykami.
Więcej o jeżówkach:
Rudbekia i jeżówka – kwiaty amerykańskiej prerii
