Nieustannie zachwycają nas angielskie ogrody, nic dziwnego, iż zapragnęli je mieć u siebie także Włosi.
Zankomitym przykładem takiego angielskiego stylu we Włoszech jest Giardino di Ninfa. Ogród położony 45 mil na południowy wschód od Rzymu i założony w ruinach średniowiecznego miasteczka Ninfa. Właścicielami tego miejsca od XIII wieku jest rodzina Caetani, w której nie brakowało wybitnych osobistości – papieży, polityków, ludzi kultury. Pomiędzy nimi znalazła się również pewna angielska dama – Ada Bootle Wilbraham, która jako księżna Caetani z początkiem XX wieku zaczęła sadzić w ruinach miasteczka rośliny i drzewa. Jej dzieło kontyunował syn księżnej – Gelano Caetanni i tak powstał ogród, który możemy teraz zwiedzać i podziwiać.
W ogrodzie mamy duże jezioro i źródła z ożywczą, zimną wodą, która przyczyniła się do powstania niezwykłego, specyficznego klimatu tego miejsca – zupełnie nietypowego dla tej części Włoch. Sprawia to, iż rosnące tam rośliny są intensywnie zielone i pełne życia. W ogrodzie jest angielska rabata, olbrzymie magnolie, róże kwitnące nad furtką, ale jest i cytrusowy gaj, strzeliste cyprysy i rośliny egzotyczne. Całość jest zachywcająca i bardzo romantyczna.
Kolejny ogród w stylu angielskim we Włoszech to Giardini della Landriana, położony blisko morza w miejscowości Tor San Lorenzo, niedaleko Ardei. Kształt, który ma obecnie nadał mu w latach 60-tych XX wieku słynny Russel Page, autor wydanej również i u nas świetnej książki „Edukacja ogrodnika”, nie dziwi zatem styl tego ogrodu. Tak jak typowy ogród angielski, podzielony został na wnętrza ogrodowe, odzielone żywopłotami z typowo włoskich laurów i mirtów. Każdy „pokój” ogrodowy ma swoją nazwę, są więc: Biała Aleja Różana, Dolina Starych Róż, Pomarańczowy Ogród. Są także ogród formalny wypełniony strzyżonymi bukszpanami i drzewkami cytrusowymi , Szary Ogród z wileloma gatunkami lawend oraz rozmarynów, Niebieska Łąka i wiele innych wspaniałych miejsc, jak choćby formalny zbiornik wodny czy świetlisty las z wieloma gatunkami hortensji.
Warto wiedzieć, że te dwa ogrody to ogrody prywatne, które otwierają swe podwoje dla zwiedzających jedynie kilka razy w roku i można je oglądać tylko z przewodnikiem, co oznacza że nie jest możliwe swobodne spacerowanie po nich, a czas zwiedzania jest ściśle oznaczony.
Zobacz także artykuł o Ogrodach Włoskiego Renesansu
Ogród włoski w angielskim stylu
Prev 1 Of 10 Next
