Jak uprawiać jagody goi czyli kolcowój pospolity
Jagody goi albo kolcowój pospolity (Lycium barbarum) to krzew rodem z Himalajów, który przebojowo wdziera się do naszych przydomowych jagodników. Owoce goi, cenione od dawna za dużą zawartość składników odżywczych, w tym witaminy C i antyoksydantów, stały się przebojem w różnorakich dietach. W sprzedaży bez problemu możemy kupić je w postaci suszonej, ale ze świeżymi jest już raczej problem. Ale można sobie z nim poradzić, sadząc krzewy w przydomowych ogrodzie.
Uprawa jagody goi – kolcowoju pospolitego
Krzewy kolcowoju są mało wymagające, o ile zapewnimy im dostatecznie wilgotne stanowisko. Dopasują się do każdego rodzaju przepuszczalnej gleby, tylko na ziemiach bardzo ubogich warto je zasilać kompostem lub rozłożonym obornikiem. Stanowisko dla kolcowoju powinno być w pełni słoneczne, ewentualnie tylko lekko zacienione.
Sadzonki rosną bardzo szybko tworząc szeroki, lekko płożący się krzew o pokładających się pędach długości nawet do 3 m. W zasadzie krzew nie wymaga przycinania, ale zdolność rośliny do szybkiego tworzenia nowych pędów (w ciągu sezonu nawet dwumetrowych) pozwala do prowadzenia jej np. w postaci małego drzewka. W uprawie często stosuje się podpory, do których przywiązywane są wiotkie pędy. Dzięki temu krzew zajmuje mniej miejsca i łatwiejsze jest zbieranie owoców.
Krzewy kwitną od wczesnej wiosny na całej długości pędów. Jasnofioletowe kwiaty pojawiają się również w ciągu lata. Owoce szybko nabierają czerwonego koloru, ale smaczne są dopiero wczesną jesienią. Przy zbiorze lepiej je strząsnąć na folię niż zrywać ręką – są tak delikatne, że dotyk pozostawia ślady. Jagody goi można jeść na surowo, suszyć, przerabiać na nalewki, dodawać do wielu potraw.
Kolcowój jest krzewem odpornym na choroby i szkodniki, ale owoce bardzo smakują ptakom – czasami potrzebne jest stosowanie ochronnych siatek. Rośliny nie potrzebują innych osobników do owocowania (są samopylne), jednak sąsiedztwo dwóch lub więcej krzewów może nieco podnieść zdolność do zawiązywania owoców. Roślina cechuje się dużą odpornością na mróz, jedynie w pierwszym roku po posadzeniu warto osłonić bryłę korzeniową i pędy warstwą ściółki lub włókniną.