Kiedy myślimy o upalnych wakacjach w urokliwych zakątkach śródziemnomorskich miejscowości, zawsze na myśl przychodzą nam kaskady różowych kwiatów, oplatające rozgrzane mury domów, tworzące ażurowe sklepienia nad spragnionymi cienia głowami ludzi. Bugenwille (polska nazwa to kącicierń) są nierozłącznym dodatkiem do naszych rozpalonych słońcem wspomnień. Chociaż jest to roślina tak powszechnie występującą w basenie Morza Śródziemnego jej naturalnymi siedliskami są tropikalne i subtropikalne rejony Ameryki Południowej, gdzie znajdziemy aż czternaście dziko rosnących gatunków bugenwilli. Są wśród nich zarówno okazałe pnącza, bujne krzewy, a także małe drzewka. W Europie tylko dwa gatunki: bugenwilla gładka i bugenwilla okazała mają znaczenie w uprawie jako pnącza ozdobne.
Rośliny bugenwilli cechują się dość silnym wzrostem ciernistych pędów. Potrafią dorastać do nawet 6 metrów wysokości. Liście są zazwyczaj jajowate lub eliptyczne o jasnozielonym kolorze. Prawdziwą ozdobę roślin stanowią duże, barwne przykwiatki otaczające niepozorne, białe kwiaty właściwe. Przykwiatki mogą być koloru białego, różowego, czerwonego, fioletowego, a także żółtego lub pomarańczowego.
Jeśli marzymy o uprawie bugenwilli w naszym ogrodzie, to musimy jednak pamiętać o spełnieniu kilku podstawowych warunków. Pnącza mogą być uprawiane w naszym klimacie na zewnątrz tylko w okresie od maja do września i tylko w przypadku jeśli możemy im zapewnić słoneczne, osłonięte od wiatru miejsca. W upalne dni rośliny wymagają obfitego podlewania. W okresie intensywnego wzrostu, wiosną i latem, musimy pamiętać o dokarmianiu roślin, najlepiej nawozami płynnymi raz na dwa tygodnie. Jeśli lato jest chłodne, deszczowe i pochmurne bugenwille będą zdecydowanie słabiej kwitły. Ciepła i sucha jesień pozytywnie wpłynie na inicjacje pąków kwiatowych co znacznie poprawi obfitość kwitnienia w kolejnym roku. Pnącza są nieodporne na mróz, dlatego w okresie zimowym musimy zapewnić im jasne i przewiewne pomieszczenie, gdzie temperatura nie będzie spadać poniżej +6oC. Idealne do tego celu będą ogrody zimowe lub okna wychodzące na stronę południową. Rośliny w okresie spoczynku (od listopada do lutego) są bardzo wrażliwe na wysoką wilgotność podłoża dlatego powinniśmy do minimum ograniczyć podlewanie.
Wczesną wiosną, przed rozpoczęciem wzrostu, możemy przesadzać pnącza do nieco większych donic, używając do tego celu mieszaniny ziemi liściowej, kory i piasku. Bugenwille źle znoszą zabiegi przycinania pędów, jeśli chcemy poddać koronę formowaniu możemy to uczynić jedynie poprzez odpowiednie skręcanie i upinanie pędów. Do uprawy w donicach nadają się doskonale odmiany bugenwilli gładkiej o słabszym wzroście, ale obfitym kwitnieniu, np. ‘Aleksandra’- o dużych fioletowych przykwiatkach; ‘Variegata’- słabiej kwitnąca, o biało obrzeżonych liściach oraz liliowych przykwiatkach; ‘Sanderiana’- obficie kwitnącą, o fiołkowych przykwiatkach. Odmiany bugenwilli okazałej charakteryzują się silniejszym wzrostem i większymi liśćmi niż odmiany bugenwilli gładkiej. Kolorowe przykwiatki są w charakterystyczny sposób skupione na końcach pędów. Najczęściej polecanymi odmianami są ‘Crimson Lake’ o szkarłatnoczerwonych czy ‘Orange King’ o żółtopomarańczowych przykwiatkach.
Podążając za powyższymi wskazówkami będziecie z całą pewnością mogli przez długie tygodnie cieszyć oczy pięknymi kolorami, jakimi odwdzięczą Wam się te tropikalne rośliny.
Powodzenia!
Bugenwilla – pnącze z upalnego Południa
Prev 1 Of 5 Next
