Dobrze utrzymany formowany żywopłot to bardzo dekoracyjny element ogrodu, często także niezwykle pożyteczny. Stanowi skuteczną barierę dla ciekawskich oczu, ale też dla pyłu, hałasu i wielu zanieczyszczeń. Bywa także przeszkodą dla zwierząt, które chciałyby połasić się na plony naszego ogrodu. Niższe żywopłoty wyznają części ogrodu, stanowią doskonałe tło dla kwitnących roślin ozdobnych. Przy tej ogromnej ilości zalet żywopłoty mają niestety trochę wad. Wymagają sporych nakładów finansowych przy zakładaniu (rośliny sadzimy gęsto) i staranności przy sadzeniu, a następnie uważnej pielęgnacji. Szczególnie istotnym zabiegiem dla żywopłotu jest regularne cięcie młodych pędów, co pozwala na uzyskanie zagęszczonego pokroju i pożądanego kształtu naturalnej, zielonej ściany.
Cięcie żywopłotu po posadzeniu
• żywopłoty z roślin liściastych, zrzucających liście na zimę – grupa A (np. buk, grab, klon, lipa, irga, ligustr, porzeczka alpejska) tniemy bezpośrednio po posadzeniu – jeśli sadzimy je wiosną. Sadzone jesienią przycinamy wiosną następnego roku. Słabo rozgałęzione sadzonki wymagają radykalnego cięcia, nawet 10 cm nad ziemią. To pierwsze cięcie jest bardzo ważne dla pokroju żywopłotu, dlatego nie ulegajmy pokusie wysokiego cięcia z nadzieją na szybszy jego wzrost. Jeśli posadzone rośliny nie rozgałęzią się prawidłowo, w żywopłocie szybko pojawią się mało estetyczne „dziury”.
• żywopłoty z roślin zimozielonych – grupa B (np. bukszpan, laurowiśnia, cis, żywotnik) nie potrzebują cięcia bezpośrednio po sadzeniu, ponieważ już młode rośliny są dość ładnie rozgałęzione. Pozwalamy im rosnąć swobodnie przynajmniej przez dwa, trzy lata.
Cięcie żywopłotu w trakcie formowania
• rośliny liściaste z grupy A tniemy przynajmniej dwa razy w roku. Pierwszy raz po zakończeniu fazy wzrostu pędów na wiosnę (zwykle koniec czerwca. Drugi raz w końcówce sierpnia. Obcinamy zwykle około połowy młodego pędu aż do uzyskania docelowego rozmiaru żywopłotu.
• rośliny zimozielone z grupy B najlepiej możemy ciąć dwa razy w roku: wczesną wiosną przed zgrubieniem pąków i w końcówce czerwca obcinając połowę lub dwie trzecie młodych pędów.
Technika cięcia
Do strzyżenia większości żywopłotów możemy używać zarówno nożyc mechanicznych jak i ręcznych. Jedynie w przypadku laurowiśni i ewentualnie bukszpanu korzystne jest cięcie za pomocą sekatora, które pozwala uniknąć brzydko wyglądających uszkodzeń liści. Do formowania żywopłotów o regularnych, geometrycznych kształtach konieczny jest równo rozpięty sznurek, który pozwoli wyznaczyć właściwą wysokość i szerokość żywopłotu. Do strzyżenia żywopłotu najkorzystniej wybrać chłodny i pochmurny dzień, aby odsłonięte cięciem liście zdążyły przyzwyczaić się do nowych warunków świetlnych i nie uległy poparzeniu promieniami słonecznymi.
ABC cięcia żywopłotów
Prev 1 Of 4 Next
